YESSS! We hebben het gehaald! Dankjewel ouwe trouwe Volvo. Je hebt goed je best gedaan.
De ochtend wakker worden op het circuit van Andorra is echt bijzonder. Geweldig om al die auto’s en tenten te zien, afgezet tegen het mooie landschap. Het was wel koud vannacht, hoewel ik er zelf weinig last van had. Ik heb in de auto geslapen en Gert in de tent. Een echte bikkel. Het was ook best hoog gelegen. Er lag zelfs nog sneeuw op de hellingen rondom ons.
Samen met de teams 878 en 8084 zijn we weer op pad gegaan. Martijn en Diederik hebben de navigatie op zich genomen en wij konden er relatief braaf achteraan rijden. De route door Andorra was erg mooi. Mooie landschappen en kronkelende wegen. Onderweg nog snel een cappuccino en een jus d’orange gedronken en een best sjiek hotel: € 2,90 totaal. Prima land voor de Nederlander, ha ha!
Bij de grenspost van Andorra naar Spanje konden we zonder problemen doorrijden. Daarna volgde eerst nog bergachtig landschap met kronkelende bergwegen en veel klimmen en dalen. Langzaam werd het steeds vlakker naarmate we dichter bij Barcelona kwamen.
Om circa 17.30 uur waren we vlak bij het finishterrein van de Carbage Run. Nog geen kilometer van het terrein hebben we op de camping drie plaatsen geboekt voor de nacht en daarna de tenten opgezet. Na een heerlijk douche en het afscheren van de vijf-dagen-baard waren we weer als herboren.
Om een uurtje of 8 zijn we met z’n allen naar het terrein gegaan voor het eindfeest. Dat was in een vage Spaanse discotheek met brede kleerkasten voor de deur en arrogant barpersoneel. En een biertje of cola koste 5 Euri. Niks voor de gemiddelde Carbage Runner dus. In plaats dat er veel gezopen en gefeest werd nipte de meesten aan hun veel te dure biertje. Wij zijn al vrij snel terug naar de camping gegaan waar we wel voor normale prijzen een feestje konden bouwen. En het bleef nog lang gezellig op de camping!